دماوند می‌خواهد ایرانیان نوشیدن آب را جدی بگیرند/ زنجیره عرضه و تقاضا PET باید بازنگری شود/حفره‌های سال ۹۸ با کمک کارشناسان شناسایی شود

پایگاه اطلاع رسانی نوش آنلاین: دماوند برای ایرانیان در جغرافیا، تاریخ و ادبیات نامی‌آشناست و از سال ۱۳۵۲ با صنعت آب بسته‌بندی هم پیوند خورد چراکه  اولین بطری‌های آن در مقیاس صنعتی از آب‌های این منطقه لبریز شدند و به یاری خلق تشنه آمدند.

برای شنیدن داستان پرفراز نشیب دماوند با علیرضا برجسته مدیرعامل این شرکت آب آشامیدنی به گفت‌وگو نشستیم و از نقش فرانسوی‌ها در شکل‌گیری این برند شنیدیم و رسالت، اهداف و ارزش‌هایی که سرلوحه فعالیت‌های آن است. این گفت‌وگو به چالش‌های صنعت آب بسته‌بندی در ایران ازجمله بحران طاقت‌فرسای مواد اولیه در سال ۱۳۹۷ هم کشید. برای آشنایی بیشتر با داستان دماوند، گفت‌وگوی خبرنگاران پایگاه اطلاع رسانی نوش آنلاین با علیرضا برجسته را بخوانید.

*****************

دماوند از چه سالی در ایران آغاز به فعالیت کرد و چرا همیشه شرکت‌های بزرگ فرانسوی یک پای ثابت سهامداری آن بوده‌اند؟

شرکت آب‌های معدنی دماوند در سال ۱۳۵۲ تأسیس شد. در آن سال‌ها مطالعات زمین‌شناسی انجام‌شده روی منابع آب منطقه دماوند نشان می‌داد که منابع آب‌معدنی قابل شرب و برداشت مناسبی در سفره‌های زیرزمینی آن منطقه وجود دارد و این منبع، فرصت مناسبی برای پایه‌گذاری اولین برند آب‌معدنی یا بهتر بگویم آب بسته‌بندی در ایران بود.

از دیرباز این دیدگاه وجود داشت که در آینده به صنعت بسته‌بندی و برندی مانند دماوند در کشور نیاز داریم. توسعه برندی مانند دماوند به‌ویژه پس از انقلاب هم مبتنی بر این دیدگاه بود که آب سالم و باکیفیت در اختیار مصرف‌کنندگان قرار گیرد.

منطقه دماوند با توجه به منابع قابل‌ توجه آب زیرزمینی از لحاظ کیفی، همیشه منبع مناسب و باکیفیتی برای تحقق این ایده بوده است. با این‌ وجود در سالیان اخیر به دلیل خشکسالی و کاهش بارش این منابع کمتر شده است.

درباره سهامداری فرانسوی‌ها باید بگویم که برند دماوند پس از انقلاب تا چند سال در اختیار بنیاد مستضعفان بود اما درنهایت بخش خصوصی در راستای کارآفرینی و باهدف توسعه برند دماوند مدیریت این مجموعه را بر عهده گرفتند.

همین‌جا می‌خواهم از تمام خانواده دماوند که در طول تمام این سال‌ها برای رشد و ارتقای این برند زحمت‌کشیده‌اند، قدردانی کنم که هم‌وغم آنها کارآفرینی و رشد برند دماوند بود و این نام پرافتخار ثمره تلاش آن‌ها است. آنها که توانستند فرهنگ نوشیدن آب به‌صورت بسته‌بندی و امکان خرید آن را از خرده‌فروشان و کسبه با توزیع گسترده فراهم سازند.

در دوره آغازین تکنولوژی تولید آب‌معدنی در ایران پیشرفته و به‌روز نبود که بتوان محصولی در سطح استاندارد جهانی را در اختیار مصرف‌کنندگان قرارداد و به همین دلیل به دانش و تجربه جهانی نیاز بود. در آن شرایط این امر تنها از طریق مشارکت با کشورهای پیشرفته در این صنعت و مسلط  بر دانش روز می‌توانست تحقق یابد. از همین‌جا بود که موضوع شراکت  با گروه کستل مطرح شد و مقداری از سهام دماوند به این گروه فروخته شد. سپس به دلیل تغییر نگرش‌هایی که پیش آمد گروه کستل سهام خود را به دنون فرانسه فروخت که این شرکت به‌عنوان یکی از قدرترین شرکت‌های تولیدکننده آب بسته‌بندی در دنیا شناخته می‌شود که حسن دیگر این امر ورود سرمایه ارزی و دانش روز به ایران است. دنون در حال حاضر به‌عنوان دومین تولیدکننده آب بسته‌بندی از نظر میزان فروش در دنیا شناخته می‌شود. دنون ابتدا کمتر از ۴۰ درصد سهام دماوند را در اختیار داشت و سهامداران ایرانی همچنان دارای سهام بیشتری بودند. پس از مدتی و با توجه به تعاملاتی صورت گرفته میان سهامداران ایرانی و این شرکت (شرکت دنون) و با در نظر گرفتن فاکتورهایی که همگی می‌توانست به رونق بخشی بیشتر برند دماوند کمک کند تصمیم مشترک دو گروه بر آن شد تا سهم شریک فرانسوی افزایش یابد. دسترسی دنون به تکنولوژی روز دنیا در صنعت آب بسته‌بندی و انتقال این تکنولوژی و ماشین‌آلات پیشرفته به دماوند سبب شده است تا امروز کارخانه دماوند بتواند یکی از مجهزترین خطوط تولید آب بسته‌بندی را در اختیار داشته باشد.

برندهای بزرگ معمولا دارای بنیان‌های استراتژیک مشخصی هستند. در این حوزه دماوند چه اهداف، رسالت و ارزش‌هایی را پیگیری می‌کند.

برند دماوند چندین هدف اصلی را دنبال می‌کند؛ یکی گسترش فرهنگ هیداراتاسیون یعنی رساندن آب سالم به بدن و دیگری ترویج فرهنگ نوشیدن آب بسته‌بندی در میان مردم با هدف سلامتی آنها در بلندمدت است. البته هدف اول با دوم تفاوت دارد. هدف اول به معنای آگاهی از نیاز بدن به آب و تأمین مکفی آن در طول روز است ولی هدف دوم به دنبال آن است که افراد از آبی که از سلامت آن کاملا مطمئن هستند، استفاده کنند. همچنین باید این نکته را متذکر شوم که این دو هدف ما در راستای آرمان‌های کلی شرکت دماوند و دنون یعنی حفظ سلامتی انسان در مواردی که مربوط به آب‌رسانی به بدن انسان است. از طریق ایجاد دسترسی مداوم به آب سالم و بهداشتی است. به تعبیری یکی از رسالت‌های مجموعه دماوند فرهنگ‌سازی استفاده و تأمین آب بسته‌بندی مطمئن است. هدف سوم هم ایجاد اشتغال و کارآفرینی است که مطابق با یکی دیگر از آرمان‌های مهم این گروه است.

به‌هرحال شواهد زیادی وجود دارد که در جامعه ایران آب به‌اندازه کافی نوشیده نمی‌شود. دقت کنید هر فردی در هر سنی و در هر شرایطی بدنش نیاز به آب کافی دارد. با تغییر سبک زندگی این روزهای جامعه افراد گاهی فراموش می‌کنند که باید آب بنوشند. به همراه داشتن بطری آب بسته‌بندی و نوشیدن به‌موقع آب به هیدراتاسون بدن کمک می‌کند و باعث جلوگیری از ایجاد برخی از بیماری‌های مربوط به کمبود آب بدن می‌شود.

یکی از فعالیت‌های مهمی‌که دماوند انجام داده تشویق کودکان به نوشیدن آب به‌جای استفاده از نوشیدنی‌های مضر با مقادیر بالای نمک، شکر و … است که در صورت مصرف مداوم می‌تواند درنهایت به سبک زندگی این افراد تبدیل شود. آب آشامیدنی ویژه کودکان با سایر محصولات ما ازنظر مشخصات کیفی تفاوتی ندارد و تنها در بطری‌هایی عرضه می‌شود که شکل آن برای کودکان جذاب‌تر است و می‌تواند آن‌ها را به نوشیدن آب تشویق کند.

به این معنا دماوند رسالت خودش را فراتر از اهداف تجاری قرار داده و تنها به دنبال این نیست که مصرف‌کنندگان صرفا از آب بسته‌بندی دماوند استفاده کنند. برای دماوند مهم این است که مردم جامعه ایران فرهنگ نوشیدن آب را جدی بگیرند.

عکاس: الناز نوری

همچنین دماوند در راستای اهدافی که به آن اشاره کردم تاکنون سعی کرده است فعالیت‌های متفاوتی را ازجمله برپایی همایش آب در سلامت و تغذیه با همراهی انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی ایران و همچنین چندین تحقیق در خصوص میزان نوشیدن آب شهروندان تهران با این انستیتو و … انجام بدهد.

دماوند به‌عنوان یک برند مردمی‌همواره سعی کرده است فعالیت‌های اجتماعی انجام دهد ازاین‌رو یکی از فعالیت‌های اخیر ما مربوط به کمپینی بود که سال گذشته دماوند به همراه بنیاد کودک و با عنوان «سهم من از آموزش تو» برگزار کرد و طی آن سعی کرد با همراهی افراد جامعه کمک‌هزینه تهیه لوازم‌التحریر بیش از یک هزار دانش‌آموز بورسیه این بنیاد را فراهم کند.

برای تحقق نوشیدن به میزان کافی آب در افراد جامعه و جا انداختن فرهنگ استفاده از آب بسته‌بندی موانع مختلفی وجود دارد که موانع اقتصادی در کنار موانع فرهنگی ذکرشده از آن جمله هستند.

در ایران همواره به دلیل دسترسی آسان و کیفیت آب شرب، برای مصرف‌کنندگان استفاده از آب شرب در اولویت بوده است و استفاده از آب بسته‌بندی ضرورتی نداشته است.  ولی هرچقدر از لحاظ زمانی جلوتر می‌رویم آگاهی جامعه در موضوع سلامتی بیشتر می‌شود. درگذشته این آگاهی نسبت به این موضوع ازجمله میزان نیاز بدن به آب کمتر بوده است. بهر حال باگذشت زمان و گسترش دنیای ارتباطات و بالا رفتن میزان دسترسی مردم به اطلاعات سلامت، مردم نسبت به این موضوع آگاه‌تر شده‌اند که استفاده از آب سالم یا نوشیدن حداقل ۸ لیوان آب در روز برای بدن اهمیت بالایی دارد. البته هنوز هم کاستی‌هایی وجود دارد مثلا امروز هم خیلی از افراد  به‌اشتباه فکر می‌کنند که در فصل زمستان به دلیل اینکه علائم تشنگی بدن کمتر به ذهن می‌رسد پس بدن آنها به آب نیاز کمتری دارد.

شرکت دماوند فعالیت و رسالت خود را با چالش جا انداختن مصرف آب بسته‌بندی در ایران آغاز کرد اما رفته‌رفته با بیشتر شدن مصرف آب بسته‌بندی تقاضای بازار ایران بیشتر شد و درنتیجه آب دماوند به‌عنوان اولین آب بسته‌بندی در ایران توانست سهم قابل‌ توجهی از بازار را از آن خود کند. به‌هرحال سرانه مصرف آب بسته‌بندی در ایران هنوز میزان مصرف قابل‌ توجهی نیست.

آیا این عدم آگاهی تأثیری در تقسیم فصول کاری تولیدکنندگان آب بسته‌بندی در ایران به فصول رونق و بی‌رونقی دارد؟

بله، قطعاً. یکی از مشکلات اقتصادی تولیدکنندگان آب‌های معدنی و آشامیدنی در ایران خالی شدن ظرفیت تولید آن‌ها در فصول سرد سال است. دلیل آن این است که تصور عده زیادی همچنان بر این پایه است که در فصول سرد بدن به آب کمتری نیاز دارد. به همین دلیل کارخانه‌هایی که صرفاً آب بسته‌بندی تولید می‌کنند یک‌فصل رونق (High Season) دارند که از اوایل بهار آغاز می‌شود و در اواخر شهریور به پایان می‌رسد که پس‌ از آن شاهد افت قابل‌ توجه فروش هستیم. این در حالی است که یک مجموعه تولیدکننده مشابه نمی‌تواند ظرفیت‌ها و منابع انسانی خود را در فصل سرما کاهش دهد و این فشار فزاینده مالی به شرکت‌های فعال در این صنعت وارد می‌کند.

آیا فکت و پژوهشی دارید که نشان دهد آب بسته‌بندی در میان مصرف‌کنندگان ایرانی چه جایگزین‌هایی دارد؟

در سال ۱۳۹۱ بود که دماوند در راستای مسئولیت اجتماعی خودش تحقیقاتی را درباره فرهنگ مصرف آب در ایران با همکاری انستیتو تحقیقات تغذیه‌ای در ایران انجام داد که نتایج جالب‌ توجهی داشت.

این تحقیقات نشان می‌داد که بعضی از مردم برای رفع تشنگی خودشان از آبمیوه، قهوه یا چای و حتی نوشابه به‌جای آب استفاده می‌کنند. اما باید بدانیم که هیچ‌کدام از این موارد نمی‌تواند به‌درستی وظیفه آب‌رسانی به بدن را انجام دهد.

دسترسی آسان مردم به آب شرب در ایران باعث شده است آب بسته‌بندی جایگاه واقعی خود را هنوز هم به‌طور کامل نداشته باشد. البته بحران گذرای آب شرب در شهرهایی مانند اهواز در سال گذشته و… وجود داشته که دماوند هم در راستای ایفای مسئولیت اجتماعی همواره یکی از پیشتازان در کمک‌هایی به مردم این شهرها بوده است.

به‌هرحال آنچه ما ادعا می‌کنیم و از آن اطمینان داریم عبارت است از سلامتی، بهداشت و کیفیت کامل محصولات دماوند که این در راستای رسالت شرکت دماوند یعنی رساندن آب بسته‌بندی سالم به دست ملت شریف ایران است.

شرایط اقتصادی یا به عبارتی بحران‌های اقتصادی که در چند سال اخیر به‌طور مداوم در ایران وجود داشته بر تقاضا و میزان مصرف آب بسته‌بندی چه تأثیری داشته است؟

شرایط اقتصادی کشور بر بازار مصرف ایران تأثیر منفی به لحاظ میزان مصرف داشته است. به‌هرحال در اکثرجوامع گروهی وجود دارند که به دلایل مختلف ازجمله کمبود قدرت خرید از پس تأمین هزینه تهیه آب آشامیدنی بسته‌بندی برنمی‌آیند.

از طرفی هزینه تولید و توزیع آب بسته‌بندی تولیدکنندگان را ناچار به قیمت‌گذاری می‌کند که شاید برخی توان پرداخت آن را نداشته باشند. آب بسته‌بندی جزو اولین کالاهایی است که معمولا با افزایش بیشتر از حد پیش‌بینی‌شده تورم به علت اثر منفی آن به روی اقتصاد خانواده از سبد خرید خانوار حذف می‌شود و علت اصلی آن این است که اولا جایگزین دارد و دوم اینکه فرهنگ مصرف آب بسته‌بندی در ایران با وجود رشد چندان غالب نیست. این در حالی است که با همین تغییر اقتصادی میزان مصرف نوشابه در کشور کم نمی‌شود. به نظر ما آگاهی اقشار جامعه باید به سمتی برود که اگر می‌خواهند کالاهای مصرفی خودشان را اولویت‌بندی کنند، نوشابه گازدار را کنار بگذارند و آب آشامیدنی بسته‌بندی را در سبد خرید خودشان حفظ کنند. البته این نیاز به اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی دارد و به‌سادگی میسر نمی‌شود.

برای ترسیم نیمرخ مصرف‌کنندگان آب بسته‌بندی در ایران یا دسته‌بندی آنها به چه مواردی می‌شود اشاره کرد؟

در ایران دو نوع مصرف‌کننده داریم. یک دسته مصرف‌کنندگان غیر مداوم هستند که به‌طور موردی و به دلایل مختلفی مثلاً برای برگزاری یک میهمانی یا جلسه ویژه آب بسته‌بندی خریداری و مصرف می‌کنند و ترجیح می‌دهند که در منزل بیشتر از آب شرب استفاده کنند. حتی کسانی هم در این دسته هستند که اعتقادی به آب بسته‌بندی ندارند اما گاهی به‌طور موردی از آب بسته‌بندی استفاده می‌کنند.

دسته دیگری وجود دارد که مصرف‌کننده مداوم آب بسته‌بندی هستند که نسبت به این موضوع  حساس هستند و می‌خواهند آبی را مصرف کنند که از کیفیت آن مطمئن هستند یا به هر دلیلی دوست دارند آب را به‌طور بسته‌بندی مصرف کنند. افراد این گروه ممکن است دغدغه‌شان کیفیت آب شیر نباشد اما استفاده از آب بسته‌بندی برای آنها راحت‌تر است و می‌توانند در خارج از منزل هم آن را حمل کنند. درعین‌حال این افراد معتقدند استفاده از آب شرب میزان تلف‌شدگی بالایی دارد یعنی صرفه‌جویی نمی‌شود که این موضوع درباره آب بسته‌بندی به‌مراتب کمتر است.

فارغ از مسائل و چالش‌هایی که درباره مصرف‌کنندگان ایرانی برای تولیدکنندگان آب بسته‌بندی وجود دارد، چه چالش‌ها و موانعی پیش روی این صنعت از ناحیه سایر بخش‌ها وجود دارد؟

چالش‌های صنعت آب بسته‌بندی در ایران تنها برای دماوند نیست که برای همه تولیدکنندگان است. یکی از دلایلی که بنده مسئولیت مدیریت دماوند را قبول کردم اتفاقا همین چالش‌هاست که به نظرم بسیار هم جالب و جذاب است. من درگذشته فکر نمی‌کردم تولید یک بسته آب آشامیدنی تا این حد دارای پیچیدگی‌های خاص خود باشد که ممکن است تا حدی که برای افراد خارج از این صنعت قابل‌تصور نباشد.

آب آشامیدنی محصولی است که به‌طور مستقیم با سلامت انسان سروکار دارد و رعایت کیفیت و سلامتی آب در آن خیلی اهمیت دارد و جالب است که بدانید که در دماوند آب این مایع حیاتی با چه حساسیتی برداشت می‌شود و با عبور از فیلتراسیون‌های متعدد با استانداردهای ملی  و بین‌المللی جهانی تولید می‌شود.

عکاس: الناز نوری

 دوم اینکه آب بسته‌بندی کالایی حجیم است و به‌اصطلاح ازلحاظ میزان نسبی ارزش کالا نسبت به حجم اشغال‌شده هزینه حمل بالایی دارد. به‌طوری‌که مثلا اگر شما یک عدد بطری نوشابه گازدار به‌جای آب بسته‌بندی حمل کنید، هزینه آن بسیار پایین‌تر است زیرا قیمت آن با در نظر گرفتن حجم مساوی تا چند برابر آب بسته‌بندی است؛ بنابراین حمل‌ونقل در صنعت ما حساس است و اگر کوچک‌ترین ناکارآمدی در این حوزه رخ دهد، ضرر بسیار بزرگی به تولیدکننده وارد می‌شود. این‌طور بگویم که به‌طورکلی حمل‌ونقل آب بسته‌بندی بسیار پرهزینه است و با کوچک‌ترین اشتباه این هزینه باعث ضرر دهی  می‌شود. این حمل‌ونقل از کارخانه به نقاط فروش ثانویه مانند عمده‌فروشی‌ها و از آنجا به خرده‌فروش‌های مغازه‌دار است.

و درنهایت مهم‌ترین چالش مقوله مواد اولیه بخصوص PET  است. عمده هزینه مواد اولیه کالای آب آشامیدنی از پلاستیک هست که بخش غالب آن از بت (PET) تشکیل می‌شود. به دلیل اینکه PET یکی از مشتقات پتروشیمی‌است بنابراین از تحریم و نوسانات ارزی هم تأثیر می‌پذیرد. به‌هرحال قیمت نهایی تمام‌شده برای ظروف آب آشامیدنی با قیمت‌گذاری آن منطبق نیست و با کمترین نوسانات خیلی سریع و مستقیم می‌تواند به کسب‌وکار آسیب برساند.

بحران مواد اولیه در سال ۹۷ چه تأثیری بر صنعت آب بسته‌بندی ایران گذاشت؟

این بحران سبب تعطیلی و یا عدم فعالیت بسیاری از واحدهای تولید آب بسته‌بندی در ایران شد . سال ۹۷ برای ما هم‌سال بسیار پرپیچ‌وخمی‌بود و ما تلاش زیادی کردیم که خودمان را در این بحران حفظ کنیم و تعدیل نیرو نداشته باشیم.ناگفته نماند که ما به مرز تعدیل نیرو هم رسیدیم زیرا نمی‌توانیم کالایی تولید کنیم که برای ما ضررده باشد. به‌هرحال به لطف خدا توانستیم خودمان را حفظ کنیم. امیدمان به سال ۹۸ است که بتوانیم سال بهتری داشته باشیم.

 البته شرکت‌هایی که کد خرید در بورس کالا داشتند ظاهرا کمتر در این بحران آسیب دیدند؟

دماوند همانند بسیاری از تولیدکنندگان این صنعت در بورس کالا کد خرید مواد اولیه پتروشیمی‌دارد. اما قیمت مواد ارائه‌شده در بورس کالا هم پایین نیست و بدون نوسان آزمودن و درعین‌حال میزان نیاز ما بسیار بیشتر از آن چیزی است که در بورس کالا می‌خریم. در سال ۹۷ هم کمبود سهمیه نسبت به میزان تولید باعث شد که ما نیاز خودمان را از بازار آزاد تأمین کنیم که قیمت بسیار بالایی داشت.

به نظر شما ریشه بحران سال ۹۷ چه بوده است؟

در کل ریشه اصلی مساله PET  همانا بالا رفتن قیمت جهانی از یک‌سو و بالا رفتن نرخ ارز در داخل است و همچنین در این میان برخی افراد بنگاه‌های سودجو از این شرایط سو استفاده کردند و اقدام به فروش و فرستادن سهمیه خود به خارج از کشور کردند که این نیز از عوامل اصلی تأثیرگذار روی قیمت‌ها و بحران سال ۹۷ بوده است.

امروز که با شما مصاحبه می‌کنیم؛ خبر رسید که قیمت مواد اولیه با شروع شدن فصل فروش آب بسته‌بندی دوباره بالا رفته است. آیا این به آن معنا نیست که هنوز عوامل بحران پابرجا هستند و سال ۹۸ هم می‌تواند مانند سال ۹۷ آبستن بحران باشد.

به نظر من بسیاری از حفره‌هایی که منجر به بحران سال ۹۷ شد پر شده است. اما درباره افزایش قیمت اول اسفند بالا رفتن نرخ ارز نسبت به چند ماه پیش‌، روی این افزایش تأثیر مستقیم دارد. درعین‌حال در همه جای دنیا و حالا شاید در ایران بیشتر، بازار دستخوش هیجانات می‌شود و ممکن است این تصور که نزدیک عید هستیم یا وارد فصل فروش می‌شویم بر قیمت بازار تأثیرگذار باشد؛ به‌عبارت‌دیگر همه‌چیز دلیل ریاضی و منطقی ندارد. به نظر من با تعامل‌های خوبی که انجام‌شده جلوی قاچاق و سوءاستفاده در بازار مواد اولیه تا حدی زیادی گرفته‌ شده است. هرچند دماوند رسالت اصلی خود را چیز دیگری تعریف کرده باشد اما ما پیش از آن مسئولیت زندگی کارکنان و کارمندان خود را داریم و اگر این شرکت به علت افزایش قیمت مواد اولیه به ضرر مضاعف بیفتد، به‌طور مستقیم زندگی ۴۰۰ نفر و غیرمستقیم ۱۵۰۰ که به ما وابسته هستند در معرض تهدید قرار می‌گیرد. دغدغه اصلی تیم راهبردی دماوند امسال حفظ نیروها و برند دماوند است که واقعا یک افتخار ملی برای کشور به شمار می‌رود.

آقای برجسته از مسئولان دولتی برای جلوگیری از تکرار بحران سال ۹۷ و به‌طورکلی فعالیت کم دغدغه‌تر دماوند در سال ۹۸ چه انتظاراتی دارید؟

انتظار ما این است که همه دوستان نگاه بلندمدت‌تری داشته باشند و پیامدهای تصمیم‌گیری‌های خودشان درباره کسب‌وکارها را در یک بازه درازمدت‌تر ببینند.

در بحران PET سال ۹۷ دولت تعامل‌هایی را با تولیدکنندگان آب آشامیدنی ازجمله ما داشت اما به دلیل شرایط بحرانی آن زمان نیازها نتوانست به‌صورت کامل تأمین شود. به نظر من باید زنجیره عرضه و تقاضا PET بازنگری شود. درعین‌حال باید حفره‌هایی که ممکن است در سال ۹۸ به وجود بیاید را پیش‌بینی کنیم و از کارشناسانی که در این صنعت مشغول به کار هستند و نه کسانی که بیرون آن قرار دارند برای شناسایی این حفره‌ها و پیش‌بینی وضعیت در سال آتی استفاده کنیم.

همه ما از دولت تا تولیدکننده باید خودمان را در یک تیم و شریک هم بدانیم تا آن قاچاقچی مواد اولیه و آن‌ کسی که در حال ضربه زدن به مملکت است، سود نبرد. پس با همکاری نزدیک دولت و تولیدکنندگان و استفاده از تخصص‌های یکدیگر می‌توانیم یک‌ روند منظم را در سال ۹۸ داشته باشیم.

این انتظار را هم از دولت داریم که در این شراکت و هم‌تیمی‌بودن به بخش خصوصی و به‌ویژه مجموعه‌های قدیمی‌این صنعت بیشتر اعتماد کنند و یکسری از موانع را حذف کنند و راه‌های انجام کار و روند تصمیم‌گیری را ساده‌تر کنند که تنها با اعتماد ممکن است.

ما خوشحالیم که با همه ارگان‌ها و نهادها ازجمله با سازمان‌ها و مؤسسات  استاندارد، مالیات؛ غذا و دارو و وزارت بهداشت تعامل‌های خوبی داریم. اکنون زمانی است که همه باید به هدف‌های مشترکی بیندیشیم که درنهایت چرخ امور بچرخد و از شرایط فعلی گذر کنیم.

کارخانه ما یکی از بزرگ‌ترین کارخانه‌های آب آشامیدنی با سه خط تولید و ۶ فیلتراسیون است. با توجه به اینکه آب آشامیدنی هستیم اما این همان آب‌معدنی است که تبدیل به آب آشامیدنی می‌شود.

در آخر این مبحث بگویم، من و مجموعه دماوند همواره پذیرای تمام مسئولان و افراد اثرگذار و علاقه‌مندان برای بازدید از کارخانه و دیدن روند تولید این محصول هستیم.

صحبت پایانی شما چیست؟

امیدوارم بتوانیم با همکاری و  همفکری همه دست اندرکاران این صنعت، سال ۹۸ را سال بهتری بسازیم. پایان